توصیه های لازم بعد از درمان سندروم دکرون

توصیه های لازم بعد از درمان سندروم دکرون

توصیه های لازم بعد از درمان سندروم دکرون شامل چه مواردی می شود؟

درمان سندروم دکرون براساس شدت بیماری و مدت زمان سپری شده پس از شروع علائم بیماری می تواند متفاوت باشد از درمان های ساده و خود مراقبتی گرفته تا انجام جراحی. بنابراین بر اساس نوع درمان، توصیه های لازم پس از درمان سندروم دکرون نیز متفاوت است و هدف از آن تخفیف علائم بیماری، کاهش عوارض ناشی از نوع درمان انجام شده مانند عوارض ناشی از جراحی و همچنین جلوگیری از عود بیماری می باشد.

اقداماتی که به طور کلی بعد از درمان سندروم دکرون باید انجام داد

  • هنگام بلند کردن جسم سنگین مثلا کودکتان سعی کنید مچ دست خود را در حالت صاف و انگشتان شست را دور از سایر انگشتان نگه دارید و کودک را با یک حرکت سریع بلند کنید.
  • انجام حرکات اصلاحی و تمریناتی که باعث تقویت عضلات و بازگشت قدرت کاهش یافته دست آسیب دیده می شود. برای اطمینان از بازیابی کامل حرکات و قدرت مهم است که این کارها را طبق توصیه پزشک متخصص یا فیزیوتراپیست انجام دهید.
  • تا حد امکان از انجام دادن کارهایی که باعث اعمال فشار بر انگشت شست می شود، خودداری کنید. به عنوان مثال سعی کنید به جای لباس هایی با دکمه های قابلمه ای از لباس های جایگزین استفاده کنید.
  • در صورت پیشنهاد پزشک از اسپلینت یا بریس استفاده کنید.
  • از حرکت دادن مکرر مچ دست خود به صورت یکسان خودداری کنید.
  • به فعالیت هایی که باعث درد، تورم یا بی حسی در شست و مچ دست می شود توجه کنید. سعی کنید از این فعالیت ها اجتناب کنید و علائم را با پزشک خود در میان بگذارید.

توصیه های لازم هنگام استفاده از اسپلینت یا بریس های ارتوپدی

تا جایی که ممکن است حتی مدتی پس از درمان و بهبود علائم از اسپلینت استفاده کنید.

حتی با وجود استفاده از اسپلینت از انجام هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد فشار و درد در دست آسیب دیده می شود خودداری کنید.

همچنین مهم است که برای مدت زمانی که متخصص فیزیوتراپی توصیه کرده است از انجام فعالیت های دردناک خودداری کنید.

حرکات اصلاحی در سندروم دکرون

اقدامات خودمراقبتی توصیه شده پس از عمل جراحی

توجه به علائمی که نیاز به مراجعه به پزشک متخصص دارد:

  • سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها یا انگشتان
  • خونریزی قابل توجه از محل برش جراحی
  • ناتوانی در حرکت انگشتان
  • علائم عفونت که عبارتند از: خروج چرک از محل برش، تورم یا احساس گرما در ناحیه جراحی شده، و بروز تب

توصیه های لازم برای کاهش درد و تورم پس از عمل جراحی

هنگامی که بیماران پس از عمل جراحی به خانه برمی گردند و اثرات بی حسی موضعی شروع به از بین رفتن می کند، متوجه درد و تورم در انگشت شست و مچ دست در محل برش خواهند شد. اقدامات متعددی وجود دارد که بیماران می توانند برای کاهش درد و تورم انجام دهند:

  • در 2 یا 3 روز اول بیمار باید در صورت امکان، دست آسیب دیده را بی حرکت و بالا نگه دارد. هنگام نشستن یا دراز کشیدن، دست و مچ را می توان روی بالش قرار داد.
  • استفاده از یخ درمانی هر 1 تا 2 ساعت در طول روز برای 3 روز اول. برای جلوگیری از آسیب بافتی، استفاده از یخ نباید هر بار بیشتر از 10 تا 15 دقیقه طول بکشد.
  • مصرف داروهای مسکن طبق دستور پزشک: پزشکان ممکن است برای مدت کوتاهی پس از عمل جراحی، مسکن های مخدر را تجویز کنند که این داروها به علت داشتن عوارض جانبی و وابستگی پس از مدت کوتاهی با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) از جمله ایبوپروفن یا ناپروکسن جایگزین می شوند.

خدمات کلینیک پاسارگاد در سندرم دکرون

توصیه های لازم پس از عمل جراحی برای تسریع بهبود علائم و بازگشت قدرت دست آسیب دیده

از مهم ترین توصیه های لازم بعد از درمان سندروم دکرون خودداری از استفاده از دست یا مچ دست برای فعالیت‌هایی که می‌توانند محل جراحی را تحت فشار قرار دهند به مدت ۱ تا ۲ هفته می باشد مانند: بلند کردن اجسام با وزن‌های سنگین‌تر از ۱ کیلوگرم، تایپ کردن، انجام کارهای خانه یا پخت و پز. اکثر پزشکان برای دو هفته اول پس از جراحی، به بیماران استفاده از آتل یا اسپلینت را توصیه می کنند.

پس از بی‌حرکتی، به علت تضعیف عضلات، بیماران باید تحت نظر پزشک تمریناتی را فقط با دست آسیب دیده و یا با کمک دست سالم انجام دهند. پس از برداشتن بخیه ها، بیماران ممکن است برای 6 تا 8 هفته، تمرینات کششی، مقاومت در برابر حرکات با مچ دست و شست و ماساژ برای برگرداندن قدرت دست آسیب دیده را در برنامه روزانه خود قرار دهند.

نتیجه گیری

بنابراین همانطور که بیان شد توجه به توصیه های بعد از درمان سندروم دکرون به اندازه درمان آن اهمیت دارد زیرا عدم توجه به آن ها باعث عود بیماری و حتی در مواردی باعث شدید تر شدن علائم و وخیم تر شدن بیماری می شود و می تواند بیمار با مشکلات جدی در انجام وظایف روزمره روبرو کند. به علاوه بازگرداندن قدرت دست آسیب دیده و برگرداندن دامنه حرکتی آن مستلزم انجام یکسری تمریناتی است که انجام آن بدون توجه به توصیه های بیان شده توسط پزشک یا فیزیوتراپیست می تواند صدمات جدی و جیران ناپذیری به دست آسیب دیده وارد کند.

پیام بگذارید

X