علت بروز و روش‌های تشخیص تاندونیت آشیل

علت بروز و روش‌های تشخیص تاندونیت آشیل

علت بروز تاندونیت آشیل چیست؟

تاندونیت به معنی التهاب تاندون است. تاندون‌ها تارهای ضخیمی از بافت هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان متصل می‌کنند. تاندونیت آشیل آسیبی است که در آن، بخشی از تاندون آشیل ملتهب و تحریک می‌شود. این التهاب هم ممکن است در طول تاندون به‌وجود آید وهم روی پایین‌ترین قسمت آشیل که به استخوان پاشنه وارد می‌شود که معمولا مورد دوم شایع‌تر است. تاندون آشیل طولانی‌ترین و قوی‌ترین تاندون در بدن است. اهمیت تاندون آشیل و سلامت آن، جایی مشخص می‌شود که بدانیم تقریباً هر بار که راه رفته و پای خود را حرکت می‌دهیم، بر آن تکیه داریم. در ادامه با کلینیک تخصصی ارتوپدی فنی پاسارگاد همراه شوید تا علت بروز و روش‌های تشخیص تاندونیت آشیل را بررسی کنیم.

روش‌های تشخیص تاندونیت آشیل

وجود درد اولین نشانه بروز آسیب است. آسیب به تاندون آشیل باعث درد در پشت ساق پا و در نزدیکی پاشنه پا می‌شود.

‌به‌طور کلی قدم‌های تشخیصی تاندونیت آشیل به شرح زیر است:

  • بررسی سلامت کلی و سابقه پزشکی
  • شرح علائم
  • معاینه فیزیکی تاندون آشیل برای بررسی خارهای استخوانی، درد و تورم
  • آزمایش دامنه حرکتی مچ پا (توانایی حرکت به‌صورت نرمال)
  • انجام تست‌های تصویربرداری

معاینه فیزیکی

در برخی موارد، پزشکان آسیب تاندون آشیل را با پیچ‌خوردگی مچ پا اشتباه می‌گیرند. برای تشخیص درست، پزشک با معاینه فیزیکی شروع می‌کند. با بررسی نحوه راه‌رفتن یا دویدن افراد، می‌توان به وجود آسیب در این تاندون پی برد.

در طول معاینه فیزیکی پزشک ساق پا را از نظر حساسیت، تورم، درد، گرما، ضخیم شدن یا تغییر رنگ اطراف پاشنه و ساق پا بررسی می‌کند.

اکثر موارد تاندونوپاتی بدون پارگی را می‌توان با معاینه فیزیکی تشخیص داد و اغلب نیازی به انجام آزمایش بیشتر ندارد.

تست تشخیصی فشار (تست تامپسون)

در این نوع تست پزشک از بیمار درخواست می‌کند که روی یک صندلی یا نیمکت زانو بزند یا روی میز روی شکم دراز بکشد. پزشک به آرامی ماهیچه ساق پا را فشار می‌دهد. این کار باعث کشیده شدن تاندون و حرکت پا خواهد شد.

درصورتی‌که تاندون آشیل پاره شده باشد پا حرکت نخواهد کرد؛ زیرا ماهیچه ساق پا به پاشنه متصل نیست.

تست تشخیصی فشار (تست تامپسون)
تست تشخیصی فشار (تست تامپسون)

آزمایش دامنه حرکتی

با انجام این آزمایش، پزشک دامنه حرکتی را آزمایش می‌کند تا ببیند آیا بیمار می‌تواند مچ پای خود را همانطور که باید حرکت دهد یا خیر.

تصویربرداری

آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI می‌توانند نشان دهند که چه نوع آسیبی به تاندون وارد شده است.

اشعه ایکس

اشعه ایکس استخوان‌ها را نشان می‌دهد و نشان‌دهنده این است که آیا تاندون کلسیفیه شده است یا خیر. همچنین وجود خارهای استخوانی را نیز تایید یا رد می‌کند.

MRI

اسکن MRI بهترین آزمایش برای تشخیص پارگی تاندون آشیل یا سایر مشکلات است، اما ممکن است همیشه تاندونوپاتی را تشخیص ندهد.

پزشکان اغلب از MRI استفاده می‌کنند تا دریابند که شدت آسیب به تاندون چقدر شدید است و بهترین راه درمان چیست.

سونوگرافی

سونوگرافی اغلب می‌تواند پارگی تاندون آشیل را تشخیص دهد.

تصویربرداری و تشخیص تاندونیت آشیل
تصویربرداری و تشخیص تاندونیت آشیل

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در مورد التهاب تاندون آشیل و نشانه‌های بروز آن روی لینک زیر کلیک کنید:

تاندونیت آشیل و علائم و نشانه‌های آن

علل آسیب تاندون آشیل

آسیب‌های این ناحیه اغلب زمانی اتفاق می‌افتند که افراد کارهای ناگهانی انجام دهند. به عنوان مثال دونده‌ای که در حالت استارت برای شروع مسابقه است و ناگهان شروع به دویدن می‌کند.

همچنین فشار مکرر به تاندون آشیل با انجام فعالیت‌های شدید می‌تواند به این تاندون آسیب بزند. این صدمات به عنوان آسیب‌های استرس و فشار مکرر شناخته می‌شوند.

سه عامل عمده بروز تاندونیت آشیل:

  • افزایش شدت مشارکت ورزشی، به‌ویژه در ورزش‌هایی که شامل پریدن و حرکات ناگهانی است
  • سقوط از ارتفاع
  • افتادن در چاله، پیچیدن پا
علل آسیب تاندون آشیل
علل آسیب تاندون آشیل

سایر عواملی که در بروز تاندونیت آشیل تاثیرگذارند به شرح زیر هستند:

جنسیت

احتمال پارگی تاندون آشیل در مردان تا 5 برابر بیشتر از زنان است.

اوج سن پارگی تاندون آشیل 30 تا 40 سالگی است.

ورزش‌های تفریحی

آسیب‌های تاندون آشیل بیشتر در طول ورزش‌هایی رخ می‌دهد که شامل دویدن، پریدن و شروع و توقف ناگهانی است؛ مانند فوتبال، بسکتبال و تنیس.

تزریق استروئید

هنگامی که پزشکان برای کاهش درد و التهاب، استروئید را به مفصل مچ پا تزریق می‌کنند، موجب تضعیف تاندون‌های مجاور می‌شود که در برخی موارد با پارگی تاندون آشیل همراه است.

چاقی

اضافه وزن به تاندون‌ها به‌خصوص تاندون‌های پا فشار بیشتری وارد می‌کند.

ریسک‌ فاکتورهای تاندونیت آشیل

موارد زیر افراد را بیشتر در معرض خطر آسیب تاندون آشیل قرار می‌دهد:

  • پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند
  • کف پای صاف
  • عضلات سفت و سرد قبل از شروع ورزش؛ گرم نکردن بدن قبل از ورزش
  • وجود خارهای استخوانی پاشنه
  • افزایش مقدار یا شدت یک فعالیت یا ورزش
  • پوشیدن کفش‌های نامناسب با نوع فعالیت بدنی
  • ورزش روی سطوح ناهموار
  • مصرف برخی داروها مانند گلوکوکورتیکوئیدها یا آنتی‌بیوتیک‌هایی به نام فلوروکینولون
  • بیماری‌های مزمن مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، نقرس یا دیابت که موجب تضعیف تاندون‌ها می‌شوند.

در نهایت

اگر احساس می‌کنید که در قسمت ساق پا و به‌طور خاص در قسمت آشیل پای خود مشکل دارید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. یافتن علت بروز و روش‌های تشخیص تاندونیت آشیل از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه با تشخیص درست می‌توان درمان مناسب را به‌موقع دریافت کرد.

پیام بگذارید

X